برچسب: پانویس

اگر زمان در دستانم بود

از میان آن کودکیم را می‌جستم

و اگر مرا توانی بود، کودک می‌ماندم.

لامپ سوخته

هوای تازه دلم خواست
بی تو میمیرم
صدا بزن که به آهنگ توست تقدیرم

لامپ سوخته

‌

تنهایی؛ اتاق بزرگ و تاریکی‌ست که تو در آن با تمام چیزهایی که دوست داری و دوست نداری زندانی شده‌ای.

لامپ سوخته

پرسید: از تو چه ماند؟

تنی نیمه جان و زبانی الکن؛ برای گفتن پاسخ “هیچ”

لامپ سوخته

سینه‌اش دریا؛ زلفش دریا؛
قایق کوچک من چگونه تاب بیاورد طوفان را؟
چشمانش آسمان؛ لبانش آسمان؛
بال شکسته‌ی من چگونه تاب بیاورد طوفان را؟
خشمش باد؛ قدم‌های رفتنش باران؛
کلبه‌ی بی‌سقف من چگونه تاب بیاورد طوفان را؟

لامپ سوخته

انسان موجودی‌ست آواره میان دو هیچ؛ آنچه گذشت و آنچه هنوز نیامده.

لامپ سوخته